PBL Q2 ป.5 -| HOME โรงเรียนป่ากลางมิตรภาพที่ 166 จังหวัดน่าน: เหงา เหงา

เช้าเหงา เหงา ของบ่าวเฒ่าเมืองน่าน

ตั้งใจจะตื่นสายสักแปดโมงแต่ไงตื่นแต่ตีห้าก้อไม่รู้ครับ ออกวิ่งหน้าบ้านพักดินได้ห้ารอบ ข้าศึกเริ่มโจมตีจำต้องออกรบรู้ผลแพ้ชนะ มานั่งจิบกาแฟมุมโปรดวันหยุดใต้ต้นสะเรียมหวาน ลมเอื่อยๆ เย็นๆ เพลินๆ มีความสุขเล็กๆ แต่ก้อเหงาลึกๆตามประสาคนไกลบ้าน หลับตา ผ่อนคลาย มองรอบๆตัว เห็นปัจจุบัน อืมความสุขคืออย่างนี้นี่เอง (ประมาณนี้แหละครับอารมณ์) ไม่รู้ผู้คนไปไหนกันหมด คงยังนอนกันอยู่เพราะวันนี้ไม่มีโปรแกรมการเรียนรู้ นอกจากสายๆ เป็นวิถีชาวนาจะมีการดำนาหน้าโรงเรียนคิดว่าอยากเข้าร่วมด้วยเดี๋ยวดูก่อนนะครับว่าจะไหวหรือปล่าว

ชมสวนหน้าบ้านพักครับผม

ส่วนมุมนี้เป็นมุมโปรดครับ กาแฟหนึ่ง โน๊ตบุ๊คหนึ่ง ไอแพดหนึ่ง ไอโฟนหนึ่ง และใครคนหนึ่ง อยู่ได้แล้วครับ

กาแฟหมดแก้ว ได้ยินเสียงน้องๆครู LPMP แว่วมาแต่ไกลก้อได้ยินไม่ชัดนะครับว่าพูดอะไร เพราะครูที่นี่พูดเบามาก ย้ำนะครับเบามากมาก จึงต้องเรียกสติคืนจากหน้าจอใสๆ ตั้งสมาธิไปที่หู แวบเดียวเอง สติมี สมาธิมา ปัญญาเกิด ครับ น้องเขาชวนไปดำนาด้วย มองน้องๆ ไม่ต้องเรียกสติล่ะ ปิดคอมฯ เปลี่ยนเสื้อผ้า ทานข้าว โน่นเลยทุ่งนาหน้าโรงเรียน

ตรงตรงนะครับเพิ่งเคยปลูกข้าวเป็นครั้งแรกแอบมองเขาก่อน แค่หยิบต้นกล้าประมาณ 2-3 ต้นใส่ลงหลุมกดดินให้แน่นพอไม่ให้รากโดนลมแค่นี้ก็เรียบร้อยนั่งดำนาเพลินจนต้นกล้าหมดลุกขึ้นยืน ทุ่งนาหมุนติ้ว รีบนั่งลงดีนะครับที่ไม่ล้มหน้าคมำกลางทุ่งนา ขายหน้าบ่าวเมืองน่านหมด เลยเปลี่ยนจากดำนามาทำหลุมแทน ( นาไม่มีน้ำครับฝนไม่ตก ) ดำนาไปคุยกันไปได้คุณตาของพี่บูมปอสี่มาสร้างบรรายากาศคลายร้อนขึ้นเยอะครับผม

ยังไม่ถึงเที่ยงวันงานดำนาเสร็จเรียบร้อยครับ ผู้ปกครอง น้องครูลำปลายมาศและพวกเรากลับไปรับประทานอาหารกลางวันที่โรงเรียนแอบหวังนิดๆว่าจะได้เห็นวิถีหลังดำนาของทางอีสานว่าจะเหมือนที่น่านหรือป่าว แต่ปิ่วปิ้วครับผม (เลยอดแก้ข้อเลยครูอั๋น) ทุกคนเหนื่อยต่างแยกย้ายกลับบ้าน กลับที่พัก พักผ่อนกันเต็มที่นะครับพรุ่งนี้วันอาทิตย์ครูแป้ง ครูฟ้า ครูแดง และครูอ้อนรออยู่ครับ