อธิฐานสิจ๊ะ กับนางฟ้าสีเขียว
นานแล้วที่ไม่ได้อ่านวรรณกรรม โดยเฉพาะของไทยส่วนใหญ่อ่านนิยายแปลสืบสาวสืบสวนของราชินีแห่งนวนิยายแนวอาชญากรรม แต่ครั้งนี้ต้องอ่านเพราะเป็นกิจกรรมหนึ่งที่ต้องเรียนรู้ และเล่มเล็กกระจิ๊ดเดียว พออ่านแค่ตอนแรกจบก็ชอบแล้ว ชวนติดตาม สงสัย ใคร่รู้ ใคร่เห็น ใครเป็นใครอย่างไร อยากเป็นอากาธาขึ้นมาทันที สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือมีการแฝงข้อคิดกระตุ้นเตือนใจผู้อ่านให้รู้จักตัวตนของตนเองอย่างแยบยล "เสื้อผ้าหรือสิ่งต่างๆ ต้องให้พอดีตัว" หากอ่านพอผ่านตาไม่คิดไรมากก็เป็นคำพูดที่พูดกับลูก แต่ผมกลับคิดว่าผู้เป็นพ่อพูดกับตัวเองด้วยความขมใจ ไม่รู้ว่าคำพูดนี้จะโยงไปหาคำว่า นกน้อยทำรังแต่พอตัว หรือคำฮิตติดปาก เศรษฐกิจพอเพียงได้หรือป่าว ชอบครับชอบ แต่ไม่ทราบว่าผู้แต่งต้องการสื่ออย่างนี้หรือปล่าว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น